Voor het maart-nummer 2021 van Blauwe Kamer schreef ik een plankritiek over het Maankwartier in Heerlen. De afgelopen jaren heb ik als veelvuldig bezoeker van de stad de ontwikkeling van het nieuwe stationsgebied op de voet gevolgd. Over de opmerkelijke totstandkoming van het project, dat niet door een architect of stedenbouwkundige is ontworpen maar door kunstenaar Michel Huisman, is al veel gezegd en geschreven. Vanaf het moment dat Huisman zijn plan in 2003 aan de wereld toonde, heeft het de meningen verdeeld. Lokaal was er bewondering voor zijn visie en durf. Twijfels kwamen vooral uit professionele hoek, van architecten, stedenbouwkundigen en ontwikkelaars. De afkeuring richtte zich in eerste instantie niet zozeer op de esthetiek van het plan als wel op de schaal en de economische en sociale noodzaak ervan. Nu alle delen van het Maankwartier zijn opgeleverd en sommige zelfs al enkele jaren in gebruik zijn, is het moment aangebroken om de balans op te maken. Mijn conclusie: Huismans droombeeld voor het stationsgebied zal de stad er niet bovenop helpen. Zijn ‘citadel van licht’ blijkt een luchtkasteel.
Lees de plankritiek hier.
Foto’s: Weller