Architectuur is overal om ons heen. Stad en land zijn altijd in beweging en nooit af. Continu vragen we ons af hoe we de wereld om ons heen geschikt kunnen maken voor veranderend gebruik of een nieuwe functie. Tegelijkertijd leven we in een tijd waarin omvangrijke vraagstukken als klimaatverandering, energietransitie, migratie, vervoer en toerisme ons dwingen om keuzes te maken. Het besef dat we weloverwogen met onze leefomgeving moeten omgaan, heeft zich in korte tijd sterk ontwikkeld.
Vanuit de motivatie dat cultuurhistorie en maatschappelijke ontwikkelingen elkaar kunnen versterken, onderzoekt en beschrijft leon sebregts architect | architectuurhistoricus de snel veranderende wereld om ons heen. Het doel is verleden, heden en toekomst van een plek zodanig met elkaar te verbinden, dat het karakter en de leesbaarheid ervan als vanzelfsprekend worden ervaren. Door de historische gelaagdheid te duiden en bestaande kwaliteiten aan het licht te brengen, maakt Leon inzichtelijk welke ruimte er is voor verandering. Dus niet de hakken in het zand als het aankomt op ons erfgoed, maar een ontwikkelingsgerichte houding.
‘Wie leert van gister, handelt vandaag zorgvuldig, zodat zijn actie morgen niet verknoeit’.
Titiaan, Prudentia (ca. 1550-65), vertaald door Hubert-Jan Henket in Waar nieuw en oud raken (2013)